|
Obok J.Brandta i W.Czachórskiego był najpopularniejszym z polskich malarzy stale przebywających i działających w Monachium. Zamieszkał tam w roku 1873, po studiach w Warszawie i w Dreźnie. Przez rok uczył się jeszcze w monachijskiej Akademii pod kierunkiem A.Wagnera, a następnie przeniósł się do prywatnej pracowni Brandta.
Wcześnie zdobył uznanie krytyki i publiczności. Jego obrazy, odznaczane medalami na wystawach były rozchwytywane przez zbieraczy i handlarzy. W roku 1890 został honorowanym profesorem monachijskiej Akademii. Malował sceny rodzajowe, śniegi, sanny, zaprzęgi, polowania, wilki i konie. Po podróży do Afryki w roku 1903 w jego twórczości pojawiły się tematy orientalne. |
