Jahl, Władysław ur. 1886 Jarosław, zm. 1953 Paryż Malarz, grafik. W 1912 zamieszkał w Paryżu, gdzie ukształtował się ostatecznie charakter jego malarstwa. W 1926 przebywał w Hiszpanii, co wywarło wpływ na jego twórczość. Brał czynny udział we francuskim życiu artystycznym, od 1919 uczestniczył w Salonach paryskich oraz w wielu wystawach artystów polskich działających we Francji. Był współzałożycielem Grupy Paryskiej Plastyków Polskich, powstałej jesienią 1935. Prace malarskie i graficzne wystawiał też w Polsce i we Lwowie w 1932 (wystawa grupy Nowa Generacja) i 1937 oraz dwukrotnie w warszawskim IPS w 1936. Zajmował się scenografią. W 1926 projektował dekoracje i kostiumy dla madryckiego teatru Odeon oraz dla baletów Kameckiego w Lyonie. W 1938 w paryskim salonie Orbisu na wystawie projektów, rysunków, makiet itp., dotyczących inscenizacji baletu Harnasie K.Szymanowskiego, pokazano jego rysunki i grafiki. Częstym motywem jego twórczości jest postać Don Kichota. Malował epizody i scenki uliczne, miejskie pejzaże z brzydkich, nędznych dzielnic. Rzadziej zajmował się portretami i aktami. Prace jego cechuje dynamika, śmiałe skróty perspektywiczne, gwałtowność przejść od silnie skoncentrowanych plam świetlnych do ciężkich i wielkich brył cienia.