Zamoyski, Jan ur. 1901 Kazimierza Wielka Malarz, scenograf, współzałożyciel i prezes Bractwa św. Łukasza, członek Bloku ZAP, IPS-u, grupy Powiśle. Studia artystyczne odbywał w Warszawie: w 1921-22 w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych pod kierunkiem J.Kauzika, W.Skoczylasa i M.Kotarbińskiego oraz od 1923 do 1928 w SSP w pracowni T.Pruszkowskiego. Przebywał następnie rok we Włoszech. Był aktywny jako działacz, malarz, scenograf, projektant architektury wnętrz. Brał udział w kampanii wrześniowej, uczestniczył w walkach w obronie wybrzeża. W 1939-45 przebywał w obozach jenieckich, gdzie nie zaprzestał działalności artystycznej organizował życie kulturalne w oflagu, pracował w obozowym teatrze jako scenograf i aktor, prowadził kursy rysunku i malarstwa. Po powrocie do kraju wznowił działalność twórczą w Warszawie, biorąc udział w odbudowie stolicy jako współautor polichromii na staromiejskich kamieniczkach. Zgodnie z założeniami Bractwa św. Łukasza dążył do odrodzenia warsztatu malarskiego, opierając swą twórczość przede wszystkim na gruntownym i solidnym, czerpiącym z dokonań dawnych mistrzów, rzemiośle malarskim. Malował portrety, sceny historyczne, religijne (głównie realizowane w dużych kompozycjach freskowych), obrazy o tematyce rodzajowej, polichromie. Według niego "prawdziwe odrodzenie sztuk plastycznych widzieliśmy /jako Bractwo św. Łukasza/ w powiązaniu z architekturą i życiem w ogóle".