Wolff, Jerzy ur. 1902 Pokrzywnica Malarz, grafik, publicysta, krytyk artystyczny, członek grupy Zwornik. W 1920-26 studiował malarstwo i grafikę w krakowskiej ASP pod kierunkiem I.Pieńkowskiego, F.Kowarskiego i J.Wojnarskiego. Uzupełniał je później w Paryżu, gdzie przebywał od 1929 do 1933. Początkowo zajmował się przede wszystkim grafiką uprawiając techniki metalowe i litografią, w których często odwoływał się do dawnych mistrzów. Po powrocie z Francji zgłosił akces do grupy Zwornik, z którą wystawiał swe prace malarskie, był aktywnym działaczem ZZPAP i współredaktorem "Głosu Plastyków", pisma o wyraźnej orientacji kolorystycznej. Od 1937, jako krytyk artystyczny korzystał również z łamów czasopism takich jak "Arkady", "Pion", "Prosto z mostu", "Ateneum", "Zdrój". W 1939 przedstawił w IPS-ie zbiorową wystawę obrazów z lat 1934-38. Były to głównie pejzaże obok mniej licznych studiów kwiatów i kompozycji. Po drugiej wojnie światowej wycofał się ze świeckiego życia przyjmując święcenia kapłańskie. Osiadł w Laskach, gdzie nadal malował i pisał o sztuce. Był malarzem bardzo podatnym na oddziaływanie natury i wierny jej inspiracjom. Motywy pejzażowe występowały w jego twórczości najczęściej, stanowiąc kanwą spokojnych, delikatnych i lirycznych kompozycji. Koloryt tych prac utrzymany był w tonacjach perłowych i rozbielonych szarości, błękitów, zieleni i brązów.