Wojtkiewicz Witold
ur. 29.12.1879 Warszawa, zm. 14.06.1909 Warszawa
 
 

Syn urzędnika bankowego, Stanisława, i Anieli ze Święcickich. Prawdopodobnie od 1897 uczęszczał do warszawskiej Klasy Rysunkowej W.Gersona, w 1902 wyjechał do Petersburga z zamiarem studiowania w tamtejszej Akademii, ale szybko wrócił do Warszawy. W 1903-04 uczęszczał do krakowskiej ASP, gdzie studiował pod kierunkiem J.Unierzyskiego, T.Axentowicza i L.Wyczółkowskiego, w 1905-06 prawdopodobnie u J.Pankiewicza. W 1905-08 był współzałożycielem, członkiem i uczestnikiem wystaw grupy "Pięciu", a w latach 1908-09  grupy "Zero". Od 1908 należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Prace swe wystawiał od 1903 w warszawskim TZSP, a w 1902 i 1906 w Salonie A.Krywulta w Warszawie. Na wystawie grupy "Pięciu" w 1906 w Berlinie w galerii Schultego prace artysty zwróciły uwagę M.Denisa i A.Gide'a, który w 1907 zorganizował, jedyną za życia artysty, indywidualną wystawę w Galerie E.Druet w Paryżu i napisał wstęp do jego katalogu. Wojtkiewicz przebywał wówczas przez kilka miesięcy w Paryżu. Wystawę pośmiertną jego prac zorganizowało warszawskie TZSP, w 1909. W 1928 i 1931 wystawę jego prac zorganizowano w Stowarzyszeniu Artystów Wielkopolskich w Poznaniu. Poszczególne prace wystawiano na pokazach sztuki polskiej, m.in. w Paryżu (1921), Brukseli i Hadze (1929), Poznaniu (1929 - PWK). Obok malarstwa wykonywał wiele rysunków, zamieszczanych w "Wędrowcu", "Tygodniku Ilustrowanym", "Sfinksie", a także rysunków satyrycznych i karykatur dla czasopism "Chochoł", "Liberum Veto" oraz dla wydającej karty pocztowe firmy G.Grabowskiego w Warszawie.

Obrazy zaginione podczas II wojny światowej: