Wojciechowski, Tadeusz ur. 1902 Kraków Malarz, architekt, członek Zrzeszenia artes. W 1931 ukończył Wydział Architektury Politechniki Lwowskiej. Malarstwa uczył się prywatnie pod kierunkiem K.Polityńskiego, P.Gajewskiego, K.Sichulskiego i J.H.Rozena. W ramach artesu wystawiał projekty z zakresu architektury wnętrz. Od 1934 (jako członek LZZAP) wystawiał wyłącznie prace malarskie. W 1936-37 przebywał na stypendium we Francji. Podróżował też do Włoch, Grecji, Niemiec i Austrii. W 1940-41 wykładał we lwowskim Instytucie Sztuk Plastycznych kompozycję malarską i witrażownictwo. Następnie na stałe przeniósł się do Krakowa. W latach 20-tych (poza restauracją i projektowaniem polichromii w zabytkowych wnętrzach kościelnych) malował akty, martwe natury. Z początkiem lat 30-tych powstały obrazy bliskie typowi wyobraźni G.Chirico, w których enigmatyczne fantomy przekazują podświadome lęki i niepokoje twórcy. Nieco później pojawiły się w jego twórczości prace "faktorealistyczne". Te swego rodzaju obrazy-reportaże z miejsc pracy czy wizerunek agitatora wiecowego reprezentowały sztukę walczącą, którą uprawiali wówczas i inni członkowie artesu. Po faktycznym rozpadzie artesu jako grupy o wspólnym profilu zainteresowań, przeszedł na stronę koloryzmu. Pobyt we Francji zaowocował szeregiem słonecznych, poimpresjonistycznych pejzaży. Po 1945 artysta zajmował się przede wszystkim projektowaniem witraży. Jego autorstwa są m.i. witraże w kościele Cystersów w Mogile, katedrze wrocławskiej, katedrze przemyskiej i kolegiacie wiślickiej.