Włodarski, Marek (Henryk, Streng) ur. 1903 Lwów, zm. 1960 Warszawa Malarz, pedagog, członek zrzeszenia artes, LZZAP i ZPAP. Studia artystyczne rozpoczął w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych L.Podhorodeckiego we Lwowie. Kontynuował je w lwowskiej Państwowej Szkole Przemysłowej pod kierunkiem K.Sichulskiego w 1922-24. W 1923 był w Wiedniu i obejrzał wielką wystawę nowoczesnego malarstwa europejskiego. W końcu 1924 wyjechał do Paryża, gdzie w 1925-26 studiował w Academie Moderne F.Legera. W 1927 wystawiał po raz pierwszy w galerii Au Sacre du Printemps. Po powrocie do Lwowa miał w 1928 wystawę podsumowującą twórczość z lat 1925-27. W 1930 przyłączył się do założonego przez J.Janischa i M.Wysockiego Zrzeszenia Artystów Plastyków artes. W 1932 został członkiem LZZAP. W latach trzydziestych uczestniczył w pracy politycznej środowisk lewicowych, współpracował z "Sygnałami" i tygodnikiem satyrycznym "Omnibus". Po wojnie zamieszkał w Warszawie, gdzie od 1947 był profesorem PWSSP, a później ASP. Twórczość jego kształtowała się pod wpływami formizmu, awangardy rosyjskiej, sztuki Legera i surrealizmu francuskiego, z którego przejął poetycką metaforę. Zafascynowany był poza tym poezją uliczek lwowskich, występami tancerzy i magików, sklepowymi szyldami, naiwną sztuką prowincjonalną, w czym bliski był bardzo literackiej twórczości B.Schulza. Uprawiał także tzw. faktorealizm. Jego szkice z połowy lat trzydziestych odnotowują na gorąco fragmenty wydarzeń z postaciami robotników, policjantów i żołnierzy. W końcu lat trzydziestych zbliżał się do abstrakcji, po wojnie zaś dużą rolę w jego malarstwie odegrał metaforyczny pejzaż. Niezależnie od różnych środków formalnych, jakimi się posługiwał, sztuka jego była w założeniu antyestetyczna. Wedle słów artysty, nie chciał on nigdy malować ładnie, ale bezpośrednio. Twierdził, iż "obraz staje się ładnym lub brzydkim dopiero potem. Ale to już sprawa innych. Sprawa opinii."