|
Malarz, filozof, dramaturg, powieściopisarz, poeta i publicysta.
Od 1890 wychowywał się w specyficznej atmosferze Zakopanego, stykał się z wybitnymi przedstawicielami nauki i sztuki, którzy bywali w domu jego ojca, Stanisława Witkiewicza. Nie odbywał regularnych studiów artystycznych, z wyjątkiem pobytu na kursie J. Mehoffera w krakowskiej ASP w 1904-05. Malował na plenerach z zaprzyjaźnionymi artystami, odbył studyjne podróże do Niemiec, Włoch oraz Paryża, gdzie zetknął się z nowymi tendencjami w sztuce. Brał udział w australijskiej wyprawie etnologa B.Malinowskiego,
służył w armii carskiej w czasie I wojny światowej, brał udział w wydarzeniach
Rewolucji Październikowej. W 1918 powrócił do kraju i związał się z grupą
Formistów. Jego twórczość malarska odbiegała od założeń formistycznych,
prezentując w obrazach o szokujących tytułach swoistą odmianę ekspresjonizmu,
niepokojący i natychmiast rozpoznawalny styl, wymykający się ścisłym
klasyfikacjom. Po roku 1924 ograniczył swoją twórczość malarską do działalności "Firmy portretowej" malując pastelowe portrety według, określonych "Regulaminem Firmy", pięciu podstawowych typów A, B, C, D, E oraz ich pochodnych. Na tych portretach obok sygnatury umieszczał często informacje o zażytych używkach i narkotykach, których działanie na sobie eksperymentował. Specjalny cennik opracowany razem z Regulaminem Firmy ustalał ceny dla poszczególnych typów, przy czym najdroższy był typ A ("wylizany" z zaakcentowaniem "ładności"), zaś portrety typu C, które malował z własnej inicjatywy, ceny nie miały.
 |
