Winkler, Konrad ur. 1882, zm. 1962 Kraków Malarz, krytyk i teoretyk sztuki, członek grupy Formiści. Ukończył gimnazjum w Nowym Sączu, gdzie zetknął się i zaprzyjaźnił z T.Czyżewskim. Znajomość ta wpłynęła na wybór jego życiowej drogi. Przez pewien czas przebywał we Lwowie, gdzie m.i. uczęszczał na wykłady z historii sztuki prof. J.Bołoz-Antoniewicza. W 1916 w Krakowie nawiązał kontakt z grupą artystów, którzy w 1917 zorganizowali I Wystawę Ekspresjonistów Polskich, późniejszych formistów. Stał się współtwórcą, gorliwym wyznawcą i propagatorem tego kierunku, jego teoretykiem i historykiem. Jako malarz był bardzo oddany idei nowej sztuki. Tworzył obrazy będące połączeniem zaadaptowanego schematu malarstwa ludowego z powierzchownym "kubizowaniem". Spłaszczał kształty, stosował różne dowolności perspektywiczne, posługiwał się wąską gamą przełamanych i głuchych barw, zawierając całość w ascetycznej kompozycji. Lata 1924-27 spędził  w Paryżu, gdzie uczęszczał do Akademii Lhote'a. W 1936 odbyła się w warszawskim IPS-ie wystawa jego prac obejmująca cały dotychczasowy dorobek, od okresu formistycznego po najnowsze, traktowane bardziej naturalistycznie i malarsko pejzaże oraz martwe natury, w których nawiązywał do Chardina. Był autorem szeregu artykułów i opracowań.