Wegner, Stefan ur. 1901, zm. 1965 Sosnowiec Malarz, członek ZPAP Studia artystyczne odbywał w krakowskiej ASP w 1922-27 pod kierunkiem W.Jarockiego, I.Pieńkowskiego, J.Pankiewicza, F.Kowarskiego. W pierwszych pracach nawiązywał do impresjonizmu. Po studiach zamieszkał w Łodzi, gdzie zetknął się i zaprzyjaźnił z W.Strzemińskim. Przejęty głęboko głoszoną przezeń ideą sztuki, która miała zrewolucjonizować świat i przeniknąć życie codzienne, stał się jednym z najbardziej gorliwych rzeczników myśli awangardowej. Jako odskocznię do dalszych poszukiwań traktował zasady kubizmu, które studiował skrupulatnie. Zwracał uwagę na sposób budowy przestrzeni kubistycznej, na logikę przenikania płaszczyzn i zamykania napięć kierunkowych. Inne założenia realizował w nadmorskich pejzażach i martwych naturach. Odstąpił od geometryzacji na rzecz uzyskania pełnej syntezy wrażeń, rozmieszczając określone płynną, ciągłą linią motywy na tle unistycznej faktury, której był wierny przez lata. Kontynuował także swe dawniejsze poszukiwania, tworząc abstrakcyjne kompozycje.