Wąsowicz, Wacław ur. 1891 Warszawa, zm. 1942 Wilanów Malarz, grafik, projektant sztuki użytkowej, pedagog, członek grup Formiści, Rytm, Ryt. Studia artystyczne odbywał w Warszawie w 1909-14 w Szkole Rysunkowej im. W.Gersona pod kierunkiem M.Kotarbińskiego i w SSP u I.Pieńkowskiego. W 1914 był też krotko uczniem J.Malczewskiego w krakowskiej ASP. Podróżował do Francji, Holandii i Włoch oraz na Bałkany. Miesiące letnie spędzał zazwyczaj na plenerach, uważając, że "pejzaż z natury to cudowne odświeżenie pamięci". Brał aktywny udział w życiu artystycznym międzywojennej Warszawy, wiele wystawiał, podejmował też rozliczne funkcje społeczne i organizacyjne w środowisku artystów plastyków. Jego spuścizna artystyczna jest bardzo bogata i różnorodna. Stworzył setki obrazów olejnych, akwarel, rysunków, rycin (był interesującym drzeworytnikiem), wiele malowideł na ceramice i tkaninach oraz liczne projekty w dziedzinie sztuki użytkowej z dekoracją wnętrz włącznie. Lubił pracować w różnych technikach, był bardzo wrażliwy na zmysłową jakość różnych materii. Twórczość jego ulegała wielu przemianom: od doświadczeń formistycznych, przez płaską dekoracyjność, wpływy sztuki ludowej, pogłębianie zagadnień koloru.

Obraz zaginiony podczas II wojny światowej: