Studnicki, Juliusz ur. 1906 Kniażyce, zm. 1978 Warszawa Malarz, pedagog, członek założyciel grupy Pryzmat. Studia artystyczne odbywał w 1924-29 w krakowskiej ASP, gdzie był uczniem J.Mehoffera, W.Weissa, a następnie F.Sz.Kowarskiego. Korzystał także z nauk J.Pankiewicza podczas pobytu w Paryżu w 1927-28. Ponownie udał się tam na półroczne studia w 1937. Od 1930 brał udział w Salonach warszawskiego IPS-u, w 1932-37 wystawiał z Pryzmatem. Uprawiał malarstwo ścienne, sztalugowe oraz rysunek. W pierwszym okresie twórczości wypowiadał się najpełniej w portrecie, zwłaszcza kobiecym, którego geneza tkwiła w impresjonizmie i postimpresjonizmie francuskim. Malował sceny cyrkowe, zabawy w plenerze, zwracając szczególną uwagę na wartości kolorystyczne. W okresie powojennym tworzył kameralne pejzaże, komponował obrazy zgodnie z kanonami realizmu socjalistycznego, by powrócić w końcu do groteski, nie zawsze jednak beztroskiej i pogodnej. Istotną rolę odegrał jako pedagog i animator życia artystycznego. Był jednym z organizatorów i profesorów Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Sopocie oraz współtwórcą sopockich festiwali artystycznych, od 1959 profesorem wydziału malarstwa warszawskiej ASP.