Stażewski, Henryk ur. 1894 Warszawa Malarz, członek ugrupowań Blok, Praesens, Abstraction-Creation, Cercle et Carre. Studia artystyczne odbywał w warszawskiej ASP pod kierunkiem S.Lentza. Od początku związany był z awangardą. W 1922 wziął udział w wystawie formistów F-9 w Salonie Cz.Garlińskiego w Warszawie, w roku następnym uczestniczył w wileńskiej Wystawie Nowej Sztuki, będącej pierwszym wystąpieniem młodych konstruktywistów polskich oraz Międzynarodowej Wystawie Nowej Sztuki w Łodzi. W latach późniejszych brał udział w wystawach grup Blok, Praesens i a.r. Począwszy od 1924 jeździł wielokrotnie do Paryża, gdzie zetknął się z P.Mondrianem i M.Seuphorem, które to znajomości przerodziły się w przyjaźnie i twórczą współpracę. Sztuka jego kształtowała się początkowo w kręgu kubizmu i puryzmu, stosunkowo szybko jednak skierował się w stronę abstrakcji. W późniejszych latach przeszedł od rygoryzmu ściśle wyważonych, pionowych i poziomych układów do pewnej swobody a nawet dynamizmu w komponowaniu płaszczyzn barwnych. Abstrakcja stanowiła podstawowy nurt twórczości figuralnej, nawet portretu. Uprawiał również malarstwo ścienne, zajmował się architekturą wnętrz, plakatem, ceramiką. Był autorem szeregu wypowiedzi teoretycznych na temat sztuki.