Stattler, Wojciech Korneli ur. 20.04.1800 Kraków, zm. 06.11.1875 Warszawa Syn kotlarza i brązownika, radnego miejskiego i deputowanego na Sejm m. Krakowa. Studia rozpoczął w Krakowie w 1816 od nauk matematyczno-przyrodniczych. W następnym roku zapisał się na kurs rysunku i malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie kształcił się pod kierunkiem J.Brodowskiego i J.Peszki oraz uczył się u F.Lampiego. W 1818-27 studiował we Włoszech: w Akademii św. Łukasza w Rzymie pod kierunkiem A.Pozziego oraz prywatnie u V.Cammucciniego i B.Thorvaldsena i w 1822 w Akademii Weneckiej kierowanej przez A.Canovę. W 1819-25 otrzymał stypendium Rządowe. Do Rzymu przyjeżdżał jeszcze kilkakrotnie. Obracał się w gronie znanych artystów, m.in. nazareńczyków z F.Overbeckiem na czele, arystokracji polskiej i wybitnych przedstawicieli świata literackiego. Przyjaźnił się ze Słowackim, Odyńcem i Mickiewiczem, którego portretował kilkakrotnie (m.in. rysy poety nadał obliczu Jana Chrzciciela w obrazie Chrzest Chrystusa - ok. 1836, w kaplicy biskupa Zadzika w katedrze wawelskiej) i za którego namową przybrał w okresie rzymskim nazwisko Stański. Jeszcze w okresie studiów krakowskich zyskał dość dużą popularność w kraju. Nie osłabił jej długoletni pobyt za granicą. Mimo uznania jakim się cieszył, jego karierze malarskiej towarzyszyły stale trudności materialne. W 1829 przebywał w Łańcucie u A.Potockiego, portretując członków jego rodziny i otrzymując przez pewien czas pensję. W 1830 był w Puławach, gdzie m.in. wykonał przygotowawcze szkice do portretu księcia Adama Czartoryskiego. W 1829 mianowany został honorowym, a w 1813 - rzeczywistym profesorem malarstwa krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Obowiązki te pełnił oficjalnie do 1857. Zasłużył się jako reorganizator tejże uczelni, wprowadzając naukę rysunku z żywego modela. Wyjeżdżał na krótkie pobyty za granicę: na zaproszenie Konstantego Czartoryskiego do Wiednia w 1830 (ożenił się wówczas z Włoszką Katarzyną Zerboni), ok. 1853-1857 do Rzymu, w 1843/44 do Paryża w związku z wystawieniem tam obrazu Mechabeusze. Pisał artykuły i rozprawy teoretyczne na temat sztuki i szkolnictwa artystycznego, pozostawił "Pamiętnik", opublikowany w 1916 przez M.Szukiewicza. W nadziei na polepszenie warunków bytowych przeniósł się ok. 1870 do Warszawy, lecz dalej żył w niedostatku. Powodowany uczuciami patriotycznymi nie przyjął jednak zamówienia namiestnika Berga na wykonanie 50 kopii portretu cara. Malował obrazy o tematyce religijnej (Kain i Abel - 1823, Mojżesz na górze Synaj - 1828, Machabeusze - 1842, Św. Rodzina - ok. 1870), w tym wiele ołtarzowych, rzadziej historyczne, akty oraz liczne portrety (m.in. Mickiewicza, Słowackiego, Woronicza, Fredry, Brodzińskiego, Chłopickiego, Skrzyneckiego, Dembińskiego). Kopiował obrazy mistrzów włoskich, m.in. Rafaela i Tycjana.

Obraz zaginiony podczas II wojny światowej: