Stachowicz, Michał ur. 14.07.1768, zm. 26.03.1825 Kraków Jego ojciec był znanym drukarzem, introligatorem i księgarzem. Naukę malarstwa rozpoczął ok. 1782 w cechu krakowskim, początkowo u Molitora, a następnie przez siedem lat u K.Mołodzińskiego. W 1787 został mistrzem cechowym. Jego pierwsze samodzielne prace - w większości kompozycje religijne dla kościołów diecezji krakowskiej - pochodzą z lat ok. 1789. Inspiracją jednego z najważniejszych nurtów jego twórczości stała się insurekcja kościuszkowska. Najpopularniejszy obraz - Przysięga Kościuszki na Rynku krakowskim, Muzeum Narodowe w Krakowie. Malował również portrety i obrazy rodzajowe z życia ludu krakowskiego. Był autorem malowideł ściennych. W 1816-18 na zamówienie bpa Jana Pawła Woronicza dekorował pałac biskupi w Krakowie malowidłami o tematyce historycznej, pejzażowej i rodzajowej (zniszczone w pożarze w 1850). W 1820-21 na zamówienie swego protektora, ks. Sebastiana Sierakowskiego, wykonał (również nieistniejące) malowidła, ilustrujące dzieje Uniwersytetu do sali Jagiellońskiej Collegium Maius. Dekorował klasztor Cystersów w Mogile, dwory podkrakowskie i kamienice mieszczan. Zajmował się litografią, akwafortą, robił rysunki do czasopism i książek ("Monumenta Regum Poloniae Cracoviensia", Warszawa 1822-27). W 1817-25 uczył rysunku w Liceum św. Barbary. Był członkiem krakowskiego Towarzystwa Naukowego.