Seidenbeutlowie Efraim i Menasze ur. 1903 Warszawa, zm. 1945 Flossenburg (zamordowani w obozie koncentracyjnym) Malarze, graficy, członkowie ugrupowań Bractwo św. Łukasza i Szkoła Warszawska. Studia artystyczne odbywali w warszawskiej ASP pod kierunkiem T.Pruszkowskiego i W.Skoczylasa. Większość prac tworzyli wspólnie, stąd też zwykło się traktować ich dorobek jako nierozerwalną całość i omawiać dzieła obu braci łącznie. Do takiego postępowania skłania stwierdzenie zadziwiającej jedności psychicznej, odczytywanej z obrazów sygnowanych Seidenbeutel, jak również stosowanie bardzo podobnych środków malarskich tak przez Efraima, jak i przez Menaszego. Trudno więc rozgraniczyć udział obu braci w pracach wspólnych, czy też odróżnić dzieła indywidualne, o ile nie są wyraźnie sygnowane imieniem. W początkowym okresie twórczości posługiwali się metodami i paletą postimpresjonistyczną, by wkrótce przejść do budowania obrazu szerokimi płaszczyznami barwnymi. Malowali śmiało, szeroko, z wyczuciem kolorytu, który często bywał odpowiednikiem klimatu duchowego kompozycji i zmieniał się w zależności od jej nastroju. Tworzyli martwe natury złożone z prostych elementów, przeważnie owoców i kwiatów, pejzaże z różnych stron kraju, zarówno motywy z Helu, jak i zaciszne placyki i skwery krakowskie oraz portrety i kompozycje figuralne, w których chętnie łączyli postacie ludzkie z krajobrazem. Uczestniczyli w licznych wystawach krajowych i zagranicznych zdobywając wiele nagród. Cieszyli się także popularnością w warszawskim środowisku artystycznym ze względu na swoje niezwykłe podobieństwo, które było źródłem wielu zabawnych sytuacji aranżowanych przez nich samych, jak i przez kolegów malarzy.

Obraz zaginiony podczas II wojny światowej: