Ruszczyc, Ferdynand
ur. 10.12.1870 Bohdanów, zm. 30.10.1936 Bohdanów (Wileńszczyzna)
 

W 1890 ukończył ze złotym medalem gimnazjum klasyczne w Mińsku Litewskim i rozpoczął studia prawnicze w Petersburgu. W 1892 przeniósł się na tamtejszą Akademię Sztuk Pięknych, gdzie od 1897 studiował pod kierunkiem I.Szyszkina i A.Kuindżiego. W okresie studiów odbył kilka podróży, m.in. na Krym w 1894,1895 oraz do Berlina i Szwecji przez Królewiec, Szczecin i Rugię w 1896. W 1897 osiadł w Bohdanowie skąd w następnym roku odbył wielką podróż po Europie: Niemcy, Francja, Belgia, Szwajcaria, Włochy. W 1903 brał czynny udział w organizowaniu warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, której profesorem był w latach 1904-07. W roku akademickim 1907/08 był profesorem krakowskiej ASP. W 1908 powrócił na Wileńszczyznę i mieszkał w Bohdanowie i w Wilnie. W 1918 r. zorganizował Wydział Sztuk Pięknych na Uniwersytecie im. Stefana Batorego. Pełnił funkcję profesora tego Wydziału w latach 1919-32. Od 1900 czynnie działał w Towarzystwie Artystów Polskich "Sztuka": w 1907 był prezesem, organizował kilka wystaw Towarzystwa, m.in. w Wilnie 1903 i Wiedniu 1908, wspólnie z J.Mehofferem.

Obraz zaginiony podczas II wojny światowej: