|
W 1880-1884 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W.Gersona.
W 1885-86 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu u batalisty B.Willewalda.
W 1884-92 był ilustratorem-reporterem czasopism warszawskich: "Wędrowca",
"Kłosów", "Tygodnika Ilustrowanego". W 1889 wyjechał z J.Pankiewiczem do Paryża, gdzie zetknął się z malarstwem impresjonistycznym, które zadecydowało o dalszej jego twórczości. Najważniejsze obrazy impresjonistyczne pochodzą z lat 1889-92. W tym czasie utrzymał bliskie kontakty z Julianem Maszyńskim i Miłoszem Kotarbińskim, wyjeżdżając do ich posiadłości w Mokrej Wsi i Chrzesnem.
W 1892-93 zaczął tworzyć kompozycje symboliczne. Prace swe wystawiał w warszawskim TZSP od 1894, kiedy na specjalnej wystawie trwającej 36 dni pokazał obraz zatytułowany Szał marzeń albo Szał uniesień, w Salonie A.Krywulta od 1890, w Krakowie 1893 i Chicago 1893
(w czasie wystawy zginął obraz Taniec szkieletów). Wielką pośmiertną wystawę artysty (122 prace) zorganizowali w 1895 w warszawskim TZSP Leon Wyczółkowski i Feliks Jasieński.
 |
