Pitschmann, Józef ur. 1758 Triest, zm. 01.09.1834 Krzemieniec Kształcił się w Akademii wiedeńskiej pod kierunkiem F.H.Fugera, J.C.Lampiego st. i H.C.Brandta. W 1787 w konkursie z malarstwa historycznego uzyskał złoty medal za obraz Herkules oddający Alcestę. W tym roku został członkiem Akademii. Powołany do Polski w 1788 przez J.Czartoryskiego, przebywał w jego wołyńskiej posiadłości w Korcu, skąd w 1789 przeniósł się do Warszawy, gdzie mieszkał do 1794, z przerwą na wyjazd (prawdopodobnie na kilka miesięcy) do Poznania, gdzie wykonał kilkanaście portretów. Lata 1794-1806 spędził we Lwowie, stając się jednym z najbardziej czynnych i popularnych portrecistów arystokracji, szlachty i urzędników Lwowa i wschodniej Małopolski. Na zamówienie arcybiskupa lwowskiego Kickiego wykonał portrety cesarza Franciszka II i jego małżonki. Ogółem we Lwowie namalował ok. 300 obrazów, w większości portretów. W 1806 przeniósł się na stałe do Krzemieńca, powołany przez T.Czackiego na katedrę rysunku w Liceum. Udzielał również lekcji prywatnych. W okresie krzemienieckim powstało ok. 150 obrazów, głównie wizerunków profesorów Liceum oraz szlachty wołyńskiej. Poza portretami stosunkowo rzadko podejmował inne tematy. Kompozycje mitologiczne i historyczne malował we wcześniejszym okresie życia. Obok malarstwa olejnego uprawiał pastel.

Obraz zaginiony podczas II wojny światowej: