Michałowski, Piotr
ur. 1800 Kraków, zm. 1855 Krzyżtoporzyce
 

Syn senatora Wolnego Miasta Krakowa. Należał do ludzi wyjątkowo wszechstronnych. Początkowe lekcje rysunku pobierał u Michała Stachowicza, Józefa Brodowskiego i Franciszka Lampiego. Studia uniwersyteckie odbył w Krakowie i Getyndze, zajmował się matematyką i mineralogią, zdobył wykształcenie prawno-polityczne. W okresie istnienia Królestwa Polskiego pełnił służbę w warszawskiej Komisji Przychodów i Skarbu, ceniony przez ministra Ksawerego Franciszka Druckiego-Lubeckiego. Został tam naczelnikiem Oddziału Hut w Wydziale Górnictwa Krajowego. W czasie powstania listopadowego kierował produkcją broni. Po upadku powstania wyjechał w roku 1832 do Paryża, gdzie rozpoczął regularne studia malarskie w pracowni Mikołaja Toussaint Charleta. Po powrocie do kraju w roku 1835 mieszkał w Krakowie lub na wsi i zarządzał majątkami swojej rodziny. Do Francji wracał wielokrotnie. W różnych okresach swego życia zwiedził Anglię, Belgię, Czechy, Niemcy, Szwajcarię, Wiedeń i Włochy. Po likwidacji Rzeczypospolitej Krakowskiej został prezesem rady Administracyjnej m. Krakowa z okręgiem, a następnie objął prezesurę Krakowskiego Towarzystwa Rolniczego. Malarstwem zajmował się więc na marginesie swoich rozlicznych zajęć i w pojęciu współczesnych był utalentowanym amatorem. Miał on jednak za sobą rzetelne studia paryskie, znał dobrze sztukę muzealną i malarstwo romantyków francuskich. W pierwszym okresie paryskim przeszło trzydziestoletni artysta studiował przede wszystkim konie, ćwiczył się w rysunku,  technice akwarelowej i olejnej.

Obrazy zaginione podczas II wojny światowej: