Michalak, Antoni ur. 1902 Kozłów Szlachecki, zm. 1975 Kazimierz Dolny Malarz, konserwator malarstwa, pedagog, członek ugrupowania Bractwa św. Łukasza oraz Tow. Art. Pol. Sztuka. W 1915-1918 uczęszczał do Chudozestwiennogo Ucziliszcza w Odessie. Następnie kształcił się pod kierunkiem J.Kauzika i M.Kotarbińskiego w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W 1919 podjął studia w tamtejszej SSP, kontynuując je (z przerwą w 1920-22) do 1925 w pracowni T.Pruszkowskiego. W tym roku został członkiem Bractwa św. Łukasza i wyjechał do Paryża, skąd powrócił w 1926, zwiedzając po drodze Włochy i Austrię. W 1933 zamieszkał we Lwowie, gdzie został wykładowcą w Instytucie Sztuki. W 1939 zamieszkał na stałe w Kazimierzu Dolnym. Po wojnie, w 1948-69 prowadził zajęcia z zakresu malarstwa, rysunku i technologii malarskiej dla studentów historii sztuki KUL. Od 1928 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. W 1971 odbyła się w Toruniu wystawa retrospektywna prac artysty, prezentująca przede wszystkim jego twórczość do 1939, w której wyodrębniają się dwa główne nurty, różniące się  charakterem i zastosowaniem środków malarskich. Duże, ekspresyjne płótna o tematyce sakralnej utrzymane były zazwyczaj w ciemnej kolorystyce, rozjaśnianej jedynie błyskami światła padającego z nieokreślonego źródła. Zwraca uwagę dopracowanie szczegółów i drobiazgowy rysunek. Faktura tych obrazów była gładka, często występowały laserunki. Odmienny całkowicie charakter mają nastrojowe portrety, stanowiące istotny nurt w twórczości artysty. Poza wzbogaceniem i urozmaiceniem materii malarskiej, występuje tu odmienne traktowanie koloru, konsekwentne dążenie w kierunku bogatych, śmiałych zestawień barwnych, subtelniejszych niuansów walorowych oraz traktowania światła na sposób impresjonistyczny.