Malczewski, Rafał ur. 1892 Kraków, zm. 1965 Kanada Malarz, pisarz, członek ugrupowania Rytm. Syn Jacka Malczewskiego. W 1910-15 studiował w Wiedniu filozofię, architekturę i malarstwo. Po powrocie do kraju kształcił się przez pewien czas w krakowskiej ASP, korzystał również ze wskazówek ojca. W 1917 osiadł w Zakopanem. Ok. 1922 skrystalizował się indywidualny styl malarski artysty, a od 1923 jego obrazy zaczęły pojawiać się na wystawach. Malował przede wszystkim krajobrazy, a zwłaszcza ciche stacyjki kolejowe, małe miasteczka, tatrzańskie hale, błotniste drogi i pejzaże fabryczne ze Śląska. Przedstawiał własną wizję świata bliską sennemu marzeniu i baśniom, choć opartą na obserwacji rzeczywistości. Przestrzeń obrazów konstruował na podobieństwo dekoracji teatralnej z rampą, kulisami i sceną, na której pojawiały się niekiedy kukiełkowate postaci ludzi i zwierząt. Silnie upraszczał kształty, świadomie prymityzował, co zbliżało chwilami jego styl do twórczości dziecięcej. Koloryt jego prac sprowadzony został do kilku podstawowych barw o podobnym natężeniu, a faktura jest zazwyczaj gładka i lśniąca.

Obraz zaginiony podczas II wojny światowej: