Makowski, Tadeusz
ur. 1882 Oświęcim, zm. 1932 Paryż

Od 1903 był uczniem J.Mehoffera i J.Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studia ukończył wyróżniony srebrnym medalem w roku 1908 i w tym samym roku wyjechał do Francji, gdzie pozostał na stałe. W czasie I wojny światowej przebywał w Bretanii. Przyjaźnił się z W.Ślewińskim. W malarstwie nawiązywał do Gaugina, kubizmu i do dawnego rodzajowego malarstwa holenderskiego, przetworzonego we własny, oryginalny sposób. W okresie późniejszym malował dzieci, starszych ludzi,  pejzaże i kwiaty. Wiele wystawiał we Francji, w Polsce nie był szerzej znany. Jedyna przed wojną wystawa prac odbyła się już po śmierci artysty w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki.