Kossak, Jerzy ur. 11.09.1886 Kraków, zm. 11.05.1955 Kraków Syn Wojciecha i Marii z Kisielnickich, wnuk Juliusza, brat poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Ukończył gimnazjum Św. Jacka w Krakowie, następnie Szkołę Kadetów. Malarstwa uczył się od najmłodszych lat w pracowni dziadka i ojca. Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej. Mieszkał w Krakowie. W 1925 i 1926 r. jeździł wraz z ojcem po dworach w Poznańskiem i wykonywał dla tamtejszego ziemiaństwa liczne obrazy i portrety. Często malował obrazy z ojcem i wspólnie je sygnowali. Należał do ZPAP. Kossak kontynuował rodzinną tradycję malarstwa batalistycznego. Podejmował tematy historyczne, malował głównie sceny z wojen napoleońskich i walk legionowych w okresie I wojny światowej, w których eksponował rodzajowy motyw konia, ułana i dziewczyny. W okresie międzywojennym malował także tematy z legend starogermańskich: Noc Walpurgii i legend staroangielskich. Ilustrował również baśnie braci Grimm i ballady Mickiewicza. Łatwość i potrzeba szybkiego malowania przeszły w manierę, w powtarzanie wiele razy tych samych motywów. Wielkie zapotrzebowanie na obrazy Kossaka doprowadziło do masowej niekiedy i pospiesznej, nie zawsze artystycznie pogłębionej produkcji malarskiej.