Kosiński, Józef ur. (?) Kraków, zm. 01.04.1821 Warszawa Faktów z życia artysty znamy niewiele. Początkowe studia, które odbył u Bacciarellego, pogłębił prawdopodobnie we Włoszech. Był malarzem nadwornym Stanisława Augusta. Pierwszą pensję miesięczną w wysokości 10 dukatów otrzymał w 1789. Król wyróżnił go medalem "Bene Merentibus". Był przede wszystkim miniaturzystą. Malował liczne portrety króla, kilkakrotnie Tadeusza Kościuszki, ks. Józefa, Józefa Grassiego, Kazimierza Wojniakowskiego, Rozalii Małachowskiej - 1797, Izabeli Czartoryskiej - 1800, Kacpra i Kazimierza Potulickich - 1801, gen. Maurycego Hauke - 1801. Prowadził w Warszawie pracownię, w której zatrudniał licznych uczniów, wśród nich Antoniego Blanka i Jozafata Łukaszewicza. Poziom jego miniatur jest bardzo nierówny. Obok znakomitych są niektóre tak słabe, że tylko charakterystycznie ujęte twarze pozwalają się domyślić jego pędzla. Być może artysta szkicował tylko niektóre portrety, a ich wykończenie pozostawiał uczniom. Rzadziej malował portrety olejne, m.in. Tadeusza Kościuszki - 1790, żony Marii, syna Jana i autoportret - ok. 1803 oraz akwarelowe, m.in. Kazimierza Brodzińskiego, Karola Kurpińskiego. Jego prac zachowało się niewiele. Muzeum Narodowe w Poznaniu przechowuje 15 niedokończonych miniatur artysty, wśród nich interesujące studia rąk. Największy zbiór prac posiadają muzea w Warszawie i Krakowie.