|
Po studiach u L.Wyczółkowskiego w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, u A.Azbego w Monachium i u K.Pochwalskiego w Wiedniu, podróżował do Włoch, Paryża, Londynu. Związany stale z Krakowem, należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", uczestniczył w wielu wystawach. Na bogatą spuściznę twórczą artysty składają się malowane we wcześniejszym okresie sceny rodzajowe, pejzaże i portrety, martwe natury z kwiatami, które z czasem stały się głównym tematem jego obrazów o przytłumionej gamie barwnej i rozproszonym świetle.
Podczas wojny został zmobilizowany do armii austriackiej i ranny pod Kraśnikiem. W 1922 wyjechał na dodatkowe studia do Paryża do Academie Colarassi. W 1926 był we Włoszech.
Po powrocie zamieszkał w Krakowie.
Z pierwszego okresu twórczości (do 1914) znane są kompozycje symboliczne (Prometeusz) i sceny z życia paryskiej i krakowskiej cyganerii. Najważniejsze są jednak secesyjne portrety o dekoracyjnie traktowanej plamie barwnej, wyrazistym konturze, przytłumionym kolorycie, gładkiej fakturze, przedstawiające postaci aktorek i modelek o ostrych, niekiedy "demonicznych" rysach. Po I wojnie światowej malował salonowe portrety i kompozycje kwiatowe, rzadziej pejzaże. |
