Jamontt, Bronisław ur. 1886 Dokudów k. Lidy, zm. 1957 Toruń Malarz, pedagog, członek-założyciel Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. Jego studia artystyczne były fragmentaryczne: będąc gimnazjalistą uczył się w Wileńskiej Szkole Rysunkowej Trutniewa i Rybakowa, a podczas studiów prawniczych w Petersburgu, które rozpoczął w 1908, uczęszczał na lekcje rysunku wieczornego jako wolny słuchacz tamtejszej ASP. Wiedzę malarską zdobył przede wszystkim drogą samodzielnych poszukiwań i doświadczeń. W 1909 przebywał w Krakowie i Zakopanem, gdzie zetknął się z grupą uczniów J.Stanisławskiego. Po raz pierwszy pokazał swe prace publiczności wileńskiej w 1915, a od 1919 brał systematycznie udział w ogólnopolskich wystawach sztuki, zdobywając w latach dwudziestych pewien rozgłos i uznanie. W 1924 otrzymał złoty medal za Pejzaż z kaskadą. Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych odbył podróż do Francji i Włoch. W 1935 objął katedrę malarstwa na Uniwersytecie Wileńskim. Po wojnie kontynuował działalność pedagogiczną jako profesor Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Malował starą architekturę, malownicze zakątki Wilna, a w ostatnim okresie Torunia oraz pejzaże przedstawiające rozłożyste drzewa i niebo pełne skłębionych obłoków.