|
W latach 1864-69 uczył się w gimnazjum w
Przemyślu. W latach 1870-71 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W.Łuszczkiewicza i L.Dębowskiego. W latach 1872-73 pracował w Odessie u Gąsiorowskiego jako pomocnik architekta. Od 1873 do 1878 przebywał w Szwajcarii i Monachium studiując na politechnice i pracując przy budowie kolei. W latach 1878-80 studiował malarstwo w Akademii monachijskiej u A.Strachubera i Raaba.
W latach 1881-1886 mieszkał w Warszawie, odbywając w tym czasie liczne podróże
do Włoch, Hiszpanii, na Bliski Wschód, Ukrainę, Żmudź, Litwę. W 1886 r. po wystawieniu w Berlinie cyklu akwarel z polowań u ks. Radziwiłła w Nieświeżu, został mianowany nadwornym malarzem polowań Wilhelma II. W Berlinie przebywał do 1895 r. Był tu organizatorem działu sztuki polskiej na wystawie międzynarodowej w 1891.
W 1893 został mianowany członkiem berlińskiej Akademii Sztuki. Podjął współpracę z W.Kossakiem, J.Stanisławskim i M.Wywiórskim przy panoramie Przejście przez Berezynę. W latach 1895-1910 był dyrektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, która zawdzięcza mu uzyskanie
w 1900 tytułu Akademii, a przede wszystkim zasadniczą reformę systemu studiów. W 1897 został członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", biorąc udział we wszystkich niemal jego wystawach w kraju i za granicą. W 1910 osiadł w Bystrej, opuszczając ją na krótko w 1921 r. kiedy został dyrektorem Departamentu Kultury i Sztuki przy Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Prace swe wystawiał od 1878 w TZSP w Warszawie.
Od 1890 był członkiem Komitetu Towarzystwa, w 1926 został jego członkiem honorowym.
Uczestniczył w wystawach międzynarodowych, m.in. w Paryżu - 1879, Berlinie - 1891, Monachium - 1892, Dreźnie i Wiedniu - 1894, St. Louis - 1904.
Wsławił się głównie jako akwarelista. Malował sceny rodzajowe, myśliwskie, pejzaże zimowe, widoki architektury zabytkowej. Wykonał również wiele rysunków o podobnej tematyce do czasopism krajowych i zagranicznych. |
