Eljasz-Radzikowski, Walery ur. 1841 Kraków, zm. 1905 Kraków Malarz, autor przewodników tatrzańskich i wielki popularyzator Tatr i Zakopanego. Studia malarskie odbył w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem W.Łuszczkiewicza, od którego przejął zainteresowanie dawnymi zabytkami Krakowa i tematami historycznymi w obrazach. Naukę kontynuował w Monachium, gdzie w okresie powstania w 1863 r. pełnił specjalną misję zleconą przez Rząd Narodowy. Podróżował do Belgii, Francji, Niemiec, Szwajcarii i Włoch. Przyjaźnił się z J.I.Kraszewskim, który często służył mu radą w wyborze tematów obrazów i dopomógł w wydaniu w 1870 opracowanego przez Eljasza Ilustrowanego Przewodnika do Tatr, Pienin i Szczawnic. Malował widoki zabytków Krakowa i większe kompozycje o tematach historycznych, np. Żółkiewski po Cecorą, Obrona Krakowa przed Szwedami, Wjazd Jana II do Wiednia. Stosował technikę olejną i akwarelę. Osobnym, wielkim działem jego twórczości są prace malarskie, rysunkowe i graficzne związane z Tatrami:  krajobrazy, panoramy, studia rodzajowe, portrety i mapy. Obok walorów artystycznych stanowią one cenny materiał dokumentalny. Niezwykle zasłużony dla Tatr i Zakopanego był jednym z założycieli Towarzystwa Tatrzańskiego, autorem szeregu prac o Tatrach, dawnej historii i kulturze.