Dołżycki, Leon ur. 1888 Lwów, zm. 1965 Kraków Malarz, grafik, scenograf, pedagog, członek ugrupowań Formiści, Plastyka. Studia artystyczne odbywał w latach 1907-12 w krakowskiej ASP pod kierunkiem J.Unierzyskiego, F.Ruszczyca i J.Mehoffera. W latach 1911-12 podróżował do Niemiec, Austrii i Włoch, był również w Paryżu, do którego powracał jeszcze wielokrotnie. Działalność twórczą wiązał przez całe życie z pracą pedagogiczną, którą rozpoczął już w r. 1911. Był również aktywnym działaczem ZZPAP (a później ZPAP),  w latach 1918-22 należał do Formistów, był przez kilka lat członkiem ugrupowania Plastyka, wystawiał także z Awangardą, Jednorogiem i Nową Generacją. Do roku 1916 w jego twórczości dominowały wpływy francuskiego malarstwa impresjonistycznego i postimpresjonistycznego. Później nastąpiła faza formistyczna, która charakteryzowała się syntetyczną i dynamiczną formą, obwiedzioną często mocnym konturem, wąską gamą barwną oraz silną ekspresją. W tym okresie istotne miejsce w twórczości artysty zajmowała grafika wykazująca wyraźne analogie z jego ówczesnym malarstwem. Przełom lat dwudziestych i trzydziestych przyniósł rozszerzenie tematyki o motywy pejzażowe i sportowe przedstawiane za pomocą zwartej konstrukcji, uproszczonego kolorytu oraz zróżnicowanej faktury. W latach 1919-29 współpracował z Teatrem Wielkim w Poznaniu projektując dekoracje do przedstawień takich jak Madame Butterfly, Dama Pikowa, Pajace, Aida, Cyrulik Sewilski.

Obrazy zaginione podczas II wojny światowej: