Ajdukiewicz, Tadeusz ur. 1852 Wieliczka, zm. 1916 Kraków Związany był z mecenatem arystokracji i dworów panujących. Jego obrazy podobały się powszechnie. Studiował malarstwo w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, następnie w Wiedniu i  Monachium w Akademii i pracowni J. Brandta. Po studiach przez kilka lat malował portrety na polskich dworach kresowych. Ok. 1877 wyjechał do Paryża. Wraz z Władysławem Branickim odbył podróż na Bliski Wschód, która dostarczyła mu wielu wrażeń i tematów malarskich. Ok. roku 1882 mieszkał w Wiedniu, w pracowni po H. Makarcie malował dla dworu cesarskiego i arystokracji. W 1893 w Londynie portretował księcia Walii. W 1884 pracował na dworze sułtańskim w Konstantynopolu, następnie w Sofii, Petersburgu i Bukareszcie. Przez dłuższy czas mieszkał w Rumunii, gdzie został malarzem nadwornym Karola I. Po wybuchu I wojny światowej wrócił do kraju i mimo starszego wieku, zaciągnął się do Legionów. Zmarł, nie wytrzymawszy trudów wojennych. Tworzył przede wszystkim portrety - reprezentacyjne, eleganckie i efektowne, a także skromniejsze i kameralne. Malował również sceny myśliwskie, obrazy o tematyce wschodniej, bohaterskie sceny bitewne, przeglądy wojsk.